Ο Bob Rhodes (ιδρυτής του Αγγλικού οργανισμού « ζήσε μεταξύ φίλων») , σε μια ομιλία του σε ελληνικό κοινό ,ανέφερε χαρακτηριστικά : σε κράτη όπως ο Καναδάς ,η Σουηδία ,η Αυστραλία το «πρόβλημα» της ιδιαιτερότητας είναι περισσότερο αποδεκτό όχι γιατί οι κυβερνήσεις τους αντιμετωπίζουν με διαφορετικό τρόπο την ιδιαιτερότητα, αλλά γιατί οι πολίτες αυτών των κρατών είναι περισσότερο ευαισθητοποιημένοι και βλέπουν με άλλο μάτι το πρόβλημα .

Μια κοινωνία κρίνεται από τον τρόπο που νοιάζεται ο ένας για τον άλλον. Βρίσκομαι στη δυσάρεστη θέση να μεταφέρω προσωπικά βιώματα στην προσπάθεια ενημέρωσης της δικής μας κοινωνίας, για τη δράση του συλλόγου μας . Σε ειδικό σχολειό της δυτικής Αττικής ,το οποίο συστεγάζεται με δημοτικό σχολείο , ειδικοί παιδαγωγοί βιώνουν τον ρατσισμό στο μεγαλείο του, όταν οι δάσκαλοι του δημοτικού αποφεύγουν όποια συνεργασία με αυτούς και δεν ενημερώνουν για την ύπαρξη του ειδικού σχολείου στον χώρο τους.

Από την άλλη, βρέθηκα αντιμέτωπος με ειδικούς εκπαιδευτές που αρνούνται να μιλήσουν δημόσια για τον χώρο εργασίας τους και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν και επιπλέον δέχονται να εργάζονται σε έναν χώρο όπου δεν υπάρχει ούτε μια ταμπέλα που να δηλώνει το έργο το οποίο παρέχουν.

Ζούμε, λοιπόν, σε μια κοινωνία γεμάτη ρατσισμό, η οποία ακόμη και σήμερα κουκουλώνει το πρόβλημα της ιδιαιτερότητας , σε μια κοινωνία που οι πολίτες της δεν έχουν όλοι τα ίδια δικαιώματα , που δε λειτουργεί συλλογικά, χωρίς αλληλεγγύη στις ευπαθείς ομάδες της, μια κοινωνία γεμάτη από το «ωχ αδελφέ».

Θα τολμούσα να πω ότι ακόμη και στις οικογένειες αυτών των παιδιών η αντιμετώπιση του προβλήματος είναι ελλιπής. Υπάρχουν γονείς που ακόμη και σήμερα κρύβουν τα παιδιά τους ,δε θέλουν να γίνει γνωστό το πρόβλημα τους στον τριγύρω κόσμο, εμποδίζοντας τα έτσι να εξελιχτούν και να εκφράσουν μέσα από τον δικό τους ιδιαίτερο τρόπο συναισθήματα γεμάτα αγάπη, χωρίς να φοβούνται την απόρριψη και την περιθωριοποίηση.

Μιλάμε λοιπόν ,για θέματα παιδεία ,για μια ελλιπή παιδεία που δε μας αφήνει να προσφέρουμε στον άνθρωπο, γιατί μόνον έτσι θα νιώσουμε άνθρωποι.

Την διαφορετικότητα δεν την διαλέγουμε ,μπορεί ανά πάσα στιγμή να έρθουμε αντιμέτωποι με αυτήν , η στάση όμως που θα κρατήσουμε απέναντί της είναι δική μας επιλογή.